Այս անգամ էլ կարմիր գույնով ՝ որպես հաղթանակի օր , իմ օրացույցում նշվեց օգոստոսի 28 -ը և այլևս Արագածի գագաթը հաղթահարված է։Վերցրեցի 9-րդ դասարան տեղափոխվող սովորողների տվյալները և սկսեցի պարզել , թե ովքեր են ուզում բարձրանալ Արագածի հարավային գագաթը։Այ քեզ հրաշք , պարզվում էր բոլոր զանգի էին սպասում և ընդամենը 30 րոպեում խումբը պատրաստ էր ՝ 17 սովորորղ և մեկ ծնող։
Բարձրունքի հաղթահարելը խաղ ու պար չէ,ամեն բան պետք է պլաավորած ,կազմակերպված լինի։Ճիշտ ժամանակին շարժվեցինք ՍԲ․Երրորդության բակից, ասել խոսալով հասանք Քարի լիճ։
Բարձրունքի հաղթահարելը խաղ ու պար չէ,ամեն բան պետք է պլաավորած ,կազմակերպված լինի։Ճիշտ ժամանակին շարժվեցինք ՍԲ․Երրորդության բակից, ասել խոսալով հասանք Քարի լիճ։
Տիար Գևորգը խմբին հավաքեց , բացատրեց բարձրունք հաղթահարելու կանոնները , և խումբը համաչափ քայլքով սկսեց քայլարշավը։
Կարևոր էր, որ խումբը միառժամանակ հասավ տեղ՝ առանց որևէ խոչընդոտների։ Ճանապարհը սովորողների համար այնքան էլ հեշտ չէր, բայց գագաթին հասնելն էլ ՝ նպատակն էր և բոլորն էլ հասան իրեն նպատակին ։
Հետ վերադարձն ավելի դյուրին էր թվում , քանի որ բարձրունքում արյուններս եռում էր տեսարանից։Հետաքրքիր էր, որ սովորողները տարածական լավ կողմորոշում ունեն և հեշտ գտնում հետ դարձի ճամփան ։